Jak w obyczajowym filmie - Mela Koteluk

Wstaję tak jakby na komendę

Jak w nocy na głośny dziecka krzyk

Rzucam w korytarz ciało zaspane

Parę nóg i parę rąk

Może już nie znam innego świata

I boje się, że zostanę w tym

Próbujesz wyłamać mnie

Z tej mechanicznej choreografii

Konsekwentnym celebrowaniem

Każdego napoczętego dnia

Na nowo przywołujesz obrazy

Tego, czego wyrzekłam się

Nie mówimy

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Ustalam współrzędne dla pewności

Że ciągle należę do świata

Który dezorientuje

Roszczeniem zmylającym mnie

Nocą przewieszam

W domu obrazy

Nie mówię, nie

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Nie mówię, nie

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Wie auf Kommando stehe ich auf

Wie ein lauter Kinderschrei in der Nacht

Ich werfe einen verschlafenen Körper in den Korridor

Ein paar Beine und ein Paar Arme

Vielleicht kenne ich keine andere Welt mehr

Und ich habe Angst, darin zu bleiben

Du versuchst, mich auszubrechen

Aus dieser mechanischen Choreografie

Ein beständiges Fest

Jeden Tag, an dem du angefangen hast

Sie bringen Bilder zurück

Worauf ich verzichtet habe

Wir sprechen nicht

Vielleicht möchte ich mich an die Wand klammern

Identifizieren

Wie in einem Filmdrama

Die Koordinaten habe ich sicherheitshalber eingestellt

Dass ich noch zur Welt gehöre

Was verwirrt

Eine Behauptung, die mich verwirrt

Ich hänge es nachts auf

Bilder zu Hause

Ich sage nicht nein

Vielleicht möchte ich mich an die Wand klammern

Identifizieren

Wie in einem Filmdrama

Ich sage nicht nein

Vielleicht möchte ich mich an die Wand klammern

Identifizieren

Wie in einem Filmdrama