Mahtaab - Niyaz

جوانی هم بهاری بود بگذشت

به ما یک اعتباری بود بگذشت

میان ما و تو یک لفتی بود

که آن هم نو بهاری بود و بگذشت

شب مهتاب و ابر پاره پاره شراب خلّر و می در پیاله رفیقان قدر یکدیگر بدونین خدا

کی می دهد عمر دوباره

خدایا تاب رنجوری ندارم.

زیارم طاقت دوری ندارم.

ندونم این سفر کی می رسه سر.

که دیگر طاقت دوری ندارم …

شب مهتاب و ابر پاره پاره شراب خلّر و می در پیاله رفیقان قدر یکدیگر بدونین خدا

کی می دهد عمر دوباره

که دیگر طاقت دوری ندارم …

زیارم طاقت دوری ندارم دیگر طاقت دوری ندارم …

Es war Frühling, als ich jung war

Es war uns ein Verdienst

Es gab eine Kluft zwischen uns und Ihnen

Es war ein neuer Frühling und er verging

Die mondhelle Nacht und die Wolke aus zerrissenem Wein von Khlr und Mai im Kelch der Kameraden.

Wer gibt wieder Leben

Gott, ich leide nicht.

Ich habe nicht die Kraft, mich fernzuhalten.

Ich weiß nicht, wann diese Reise enden wird.

Dass ich es nicht mehr ertrage weg zu sein…

Die mondhelle Nacht und die Wolke aus zerrissenem Wein von Khlr und Mai im Kelch der Kameraden.

Wer gibt wieder Leben

Dass ich es nicht mehr ertrage weg zu sein…

Ziaram, ich kann es nicht mehr ertragen weg zu sein ط Ich kann es nicht mehr ertragen weg zu sein…