Blask Szminki - The Analogs

Kiedyś miałaś włosy jasne, piękne jak słoneczny blask

Dzisiaj czarne są jak sadza, która brudzi mury miast

Chciałaś zrobić tu karierę, miałaś mieć swe piękne dni

Wierząc w to przyjechałaś, aby spełnić swoje sny

Najpierw duży supermarket, potem mały topless bar

Trzeba sobie jakoś radzić, trzeba jakoś zdobyć szmal

Raz jest gorzej, a raz lepiej, ale trzeba jakoś żyć

Musisz oddać swoje ciało, przecież trzeba jeść i pić

Pozbawiona wiary, pozbawiona nadziei

Pozbawiona radości, pozbawiona sumienia

Za parę groszy będzie wierną kochanką

Uwierzy w każde Twoje najpodlejsze kłamstwo

Byle mieć złudzenie ciepła i miłości

Byle dać jej to, o co ciągle prosi

Raz jest gorzej, a raz lepiej, ale trzeba jakoś żyć

Czy pamiętasz pierwszy raz, gdy zgodziłaś się z kimś iść

Teraz kryjesz twarz za szminką wierząc, że jej nada blask

I spoglądasz gdzieś za siebie, przeklinając cały świat

Früher hattest du blondes Haar, schön wie die Sonne

Heute sind sie schwarz wie Ruß, der die Mauern der Städte befleckt

Du wolltest hier Karriere machen, du solltest deine schönen Tage haben

In diesem Glauben bist du gekommen, um deine Träume wahr werden zu lassen

Erst ein großer Supermarkt, dann eine kleine Oben-ohne-Bar

Irgendwie muss man zurechtkommen, man muss irgendwie an sein Geld kommen

Manchmal ist es schlimmer und manchmal besser, aber irgendwie muss man damit leben

Du musst deinen Körper aufgeben, du musst essen und trinken

Ohne Glauben, ohne Hoffnung

Ohne Freude, ohne Gewissen

Für ein paar Cent wird sie eine treue Geliebte sein

Er wird dir jede lahme Lüge glauben

Solange du die Illusion von Wärme und Liebe hast

Solange du ihr gibst, worum sie ständig bittet

Manchmal ist es schlimmer und manchmal besser, aber irgendwie muss man damit leben

Erinnerst du dich an das erste Mal, als du zugestimmt hast, mit jemandem zu gehen?

Jetzt versteckst du dein Gesicht hinter dem Lippenstift und glaubst, dass es dadurch strahlen wird

Und du schaust irgendwo zurück und verfluchst die ganze Welt