Miasta Gorzki Smak - The Analogs

Bieda rodzi zbrodnię, a frustracja przemoc

Nienawiść jest wszędzie, a litości nie ma

Miasto płacze deszczem kiedy jego dzieci

Kończą przytulone do zmarzniętej ziemi

Kiedy tak bezbronne wprost w objęcia śmierci

Biegną bo szukają ciągle odpowiedzi

Na pytanie, które wciąż zgniata ich serce:

— Co ja tutaj robię?

Kim właściwie jestem?

To przeklęte miasto jest takie jak każde

Za fasadą z reklam ukrywa swą prawdę

Wstydzi się swych pragnień, nigdy nieziszczonych

Zmarnowanych lat i marzeń straconych

Odrapane mury piszą swą historię

Młodych bohaterów nigdy nie pokornych

O miłości, zdradzie, o tych co szukają

Szczęścia i ucieczki przed pewną przegraną

Chociaż żaden z nas nie pchał się na świat

Walczyć musi wciąż by pokonać strach

O jutrzejszy dzień, o to co nadejdzie

Drogę trzeba przejść, drogę przez cierpienie

Nie patrząc na ból, na przelaną krew

Walczyć trzeba wciąż aż po samą śmierć

Takie prawo jest, prawo tej ulicy

Jeśli raz się poddasz zawsze będziesz nikim

Ref:

Ból, a potem śmierć, uciec chcesz, lecz gdzie?

Każde miasto ma ten sam gorzki smak

Armut führt zu Kriminalität und Frustration zu Gewalt

Hass ist überall und es gibt keine Gnade

Die Stadt schreit nach Regen, wenn ihre Kinder

Sie landen zusammengekauert auf dem gefrorenen Boden

Wenn so hilflos mitten in der Umarmung des Todes

Sie laufen, weil sie ständig nach Antworten suchen

Auf die Frage, die ihnen immer wieder das Herz zerreißt:

- Was mache ich hier?

Wer genau bin ich?

Diese verdammte Stadt ist wie jede andere Stadt

Hinter der Werbefassade verbirgt er seine Wahrheit

Er schämt sich seiner nie erfüllten Wünsche

Verschwendete Jahre und Träume sind verloren

Schäbige Wände schreiben ihre Geschichte

Junge Helden sind niemals demütig

Über Liebe, Verrat, über diejenigen, die suchen

Glück und Flucht vor der sicheren Niederlage

Obwohl sich keiner von uns in die Welt gedrängt hat

Er muss weiter kämpfen, um seine Angst zu überwinden

Über morgen, über das, was kommt

Man muss den Weg gehen, den Weg durch das Leiden

Den Schmerz nicht ansehen, das vergossene Blut

Man muss immer wieder bis zum Tod kämpfen

Das ist das Gesetz, rechts von dieser Straße

Wenn du einmal aufgibst, wirst du immer niemand sein

Ref:

Schmerz und dann Tod, du willst weglaufen, aber wohin?

Jede Stadt hat den gleichen bitteren Geschmack