Moje Miasto - The Analogs

Gdzieś na północy, gdzie nie chciałbyś mieszkać

Przy ujściu brudnej rzeki, gdzie nie znajdziesz szczęścia

Z dala od wszystkiego, na zniszczonej ziemi

Miasto, które kocham, nic tego nie zmieni

Nie ja je wybrałem, tu się urodziłem

Zmarnowałem życie, wątrobę przepiłem

Poznałem dziewczyny najlepsze na świecie

Tu się żyć uczyłem, śmierć stąd mnie zabierze

Zawsze w moim sercu i w mojej pamięci

Miasto ukochane aż do samej śmierci

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Gdzieś na północy, gdzie wiatr od morza

Zniszczone przez bomby, przeklęte przez boga

Miasto martwych dźwigów i grób czterech skoczni

Tu się urodziłem, zawsze bezrobotny

Tu, na północy, nikt nie jest u siebie

Wszyscy ludzie obcy, nikt sobie nie wierzy

To jest moje miasto, gdzie, kiedy już zasnę

Będę chciał mieć grób, przystań ostatnią

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Irgendwo im Norden, wo man nicht leben möchte

An der Mündung eines schmutzigen Flusses, wo du kein Glück finden wirst

Abseits von allem, auf kaputtem Boden

Die Stadt, die ich liebe, wird das nicht ändern

Ich habe sie mir nicht ausgesucht, ich bin hier geboren

Ich habe mein Leben verschwendet und meine Leber getrunken

Ich habe die besten Mädchen der Welt getroffen

Ich habe gelernt, hier zu leben, der Tod wird mich von hier holen

Immer in meinem Herzen und in meiner Erinnerung

Eine geliebte Stadt bis in den Tod

Wenn mich ein böses Schicksal vertreibt

Das ist mein Platz, mein wahres Zuhause

Irgendwo im Norden, wo der Wind vom Meer kommt

Von Bomben zerstört, von Gott verflucht

Stadt der toten Kraniche und das Grab der vier Hügel

Ich bin hier geboren, immer arbeitslos

Hier im Norden ist niemand zu Hause

Alles Fremde, niemand glaubt sich

Das ist meine Stadt, wo ich einmal einschlafe

Ich werde ein Grab wollen, ich werde der Letzte sein

Wenn mich ein böses Schicksal vertreibt

Das ist mein Platz, mein wahres Zuhause