Noc mówi dobranoc - Verba

BARTAS:

Coś było nie tak, on nie chciał wytłumaczyć powodów,

Skupiony w ciszy składał rzeczy w swym pokoju

Milczenie łamie serca w takich chwilach zawsze

Ona chciała spytać, ale bała się usłyszeć prawdę

On był spokojny, jak nigdy jej nie zauważał

Łza spływała po policzku, a on się odwracał

Najlepszy facet dla niej teraz był skończonym draniem

Pewnie kogoś ma i zaplanował już rozstanie…

Jednak on cierpiał, nigdy nie chciał wyjeżdżać

A jednak Bóg tego chciał akurat nie rozdawał szczęścia

W końcu powiedział, musisz mnie zrozumieć

Wyjeżdżam jutro rano i nie wiem kiedy wrócę

Przed nimi jedna noc, ostatnich kilka godzin

Kiedy odchodzi ten ktoś czujesz że miłość zawodzi

A jednak robisz wszystko żeby być najdłużej przy nim

Odłożyć pożegnanie z nadzieją, że zostanie…

REF:

Są zmęczeni, zagubieni, nieprzytomni

W miłości, która teraz tak boli…

W jednym uczuciu podzielonym na dwie drogi

Ona mówi kocham słysząc gorzkie zapomnij…

Gdzieś odchodzi ten najbliższy

Razem układali to, co teraz muszą zniszczyć

Ostatnie wspólne chwile

Spróbują dziś nie zasnąć

Chociaż noc mówi dobranoc…

BARTAS:

Ona nie chciała wstać wiedząc, że nie ma go przy niej

Odjechał nic nie mówiąc nie całując jej w policzek

Ona sama w swoich czterech ścianach w ciszy głuchej

Myśląc o tym jak jej mówił, że ją kocha czule

Zasłonięte żaluzje ona okryta kołdrą białą

Czując zapach tam gdzie leżał w tą noc ostatnią

Jej kochany anioł który odszedł z marzeniami

Skarb jedyny jak cudowny sen urwany rano…

Siedział samotnie w wagonie rysując na szybie serce

Myśląc o niej, że nie zobaczy jej więcej

Zachował się jak szczeniak, wyszedł kiedy ona spała

Nie mówiąc do widzenia tak bez pożegnania

Teraz w przedziale siedzi sam zamknięty w sobie

Zanim nastał dzień jeszcze kochali się oboje

Zanim nastał dzień jeszcze ufali sobie

Zanim nastał dzień myśleli o życiu we dwoje…

REF:

Są zmęczeni, zagubieni, nieprzytomni

W miłości która teraz tak boli…

W jednym uczuciu podzielonym na dwie drogi

Ona mówi kocham słysząc gorzkie zapomnij…

Gdzieś odchodzi ten najbliższy

Razem układali to co teraz muszą zniszczyć

Ostatnie wspólne chwile

Spróbują dziś nie zasnąć

Chociaż noc mówi dobranoc…

BARTAS:

Irgendetwas stimmte nicht, er wollte nicht erklären warum

Konzentriert und schweigend stellte er Dinge in sein Zimmer

Schweigen bricht in solchen Momenten immer das Herz

Sie wollte fragen, hatte aber Angst, die Wahrheit zu hören

Er war so ruhig, wie er sie nie bemerkt hatte

Eine Träne lief ihm über die Wange und er wandte sich ab

Der beste Typ für sie war jetzt ein totaler Bastard

Er hat wahrscheinlich jemanden und hat bereits geplant, sich zu trennen ...

Er litt jedoch, er wollte nie gehen

Und doch wollte Gott es, er verschenkte kein Glück

Schließlich sagte er, du musst mich verstehen

Ich reise morgen früh ab und weiß nicht, wann ich zurückkomme

Eine Nacht liegt vor ihnen, die letzten Stunden

Wenn dieser jemand geht, hast du das Gefühl, dass die Liebe versagt

Und doch tust du alles, um am längsten bei ihm zu sein

Auf Wiedersehen verschieben, hoffen, dass es bleibt ...

REF:

Sie sind müde, verloren, bewusstlos

In der Liebe, die jetzt so weh tut ...

In einem Gefühl in zwei Richtungen geteilt

Sie sagt, ich liebe es, das bittere Vergessen zu hören ...

Irgendwo geht man am nächsten

Gemeinsam arrangierten sie, was sie jetzt zerstören mussten

Die letzten gemeinsamen Momente

Sie werden versuchen, heute wach zu bleiben

Obwohl die Nacht gute Nacht sagt ...

BARTAS:

Sie weigerte sich aufzustehen, weil sie wusste, dass er nicht für sie da war

Er fuhr davon, ohne etwas zu sagen, ohne sie auf die Wange zu küssen

Sie allein in ihren vier Wänden in der tauben Stille

Daran denkend, wie er ihr gesagt hatte, dass er sie zärtlich liebte

Sie ist mit Fensterläden bedeckt und mit einer weißen Bettdecke bedeckt

Den Duft zu spüren, wo er letzte Nacht lag

Ihr geliebter Engel, der mit seinen Träumen starb

Der einzige Schatz wie ein wunderbarer Traum, der am Morgen zerbrochen ist ...

Er saß allein im Waggon und zeichnete ein Herz auf das Glas

Wenn er an sie dachte, würde er sie nicht wiedersehen

Er benahm sich wie ein Welpe, er ging, während sie schlief

Nicht Abschied nehmen ohne Abschied zu nehmen

Jetzt sitzt er allein im Abteil, in sich geschlossen

Vor dem Tag hatten sie sich beide geliebt

Bevor der Tag kam, vertrauten sie sich immer noch

Bevor der Tag kam, dachten sie über das Leben zu zweit nach ...

REF:

Sie sind müde, verloren, bewusstlos

In der Liebe, die jetzt so weh tut ...

In einem Gefühl in zwei Richtungen geteilt

Sie sagt, ich liebe es, das bittere Vergessen zu hören ...

Irgendwo geht man am nächsten

Gemeinsam arrangierten sie, was sie nun zu zerstören haben

Die letzten gemeinsamen Momente

Sie werden versuchen, heute wach zu bleiben

Obwohl die Nacht gute Nacht sagt ...