Achter Glas - Boudewijn De Groot

Ik zag mijn vader achter glas

In witte tropenkleren

Ik vroeg hem hoe het vroeger was

Toen hij nog vrouwenjager was

Zoals zovele tropenheren

Onder de palmen van Soerabaja

De groene dreven van Bandoeng

De geur van de Djeroek Peroet

Maar hij zweeg

Zoals hij altijd had gezwegen

En hij zweeg voorgoed

Ik zag mijn moeder achter glas

Als kleine witte vlinder

Ik vroeg haar hoe het vroeger was

Toen zij een jonge moeder was

Nog door geen angst gehinderd

Aan het strand van Soerabaja

De koele tuinen van Bandoeng

Het geluid van de Perkoetoet

Maar zij zweeg

Liever had ze niet gezwegen

Maar zij zweeg voorgoed

Ik zie mezelf achter glas

Als oude grijze jongen

Ik weet niet hoe het vroeger was

Toen ik nog pasgeboren was

Mijn leven onbezongen

Onder het bloed van Batavia

De hongersdood van Tjideng

Gebogen in de jappengroet

Waar mijn moeder zweeg

Waar mijn vader zweeg

Omdat zij wel moesten zwijgen

En sindsdien hebben gezwegen

Ich habe meinen Vater hinter Glas gesehen

In weißer Tropenkleidung

Ich fragte ihn, wie es früher war

Als er noch Frauenjäger war

Wie so viele tropische Gentlemen

Unter den Palmen von Surabaya

Die grünen Gassen von Bandung

Der Geruch des Djeruk Perut

Aber er schwieg

Wie er immer geschwiegen hatte

Und er schwieg für immer

Ich habe meine Mutter hinter Glas gesehen

Wie kleiner weißer Schmetterling

Ich fragte sie, wie es früher war

Als sie eine junge Mutter war

Noch nicht von Angst behindert

Am Strand von Surabaya

Die Kühlen Gärten von Bandung

Der Klang des Perkutut

Aber sie schwieg

Sie hätte lieber nicht geschwiegen

Aber sie schwieg für immer

Ich sehe mich hinter Glas

Wie ein alter grauer Junge

Ich weiß nicht, wie es früher war

Als ich ein Neugeborenes war

Mein unbesungenes Leben

Unter dem Blut von Batavia

Die Hungersnot von Tjideng

Verbeugt im japanischen Gruß

Wo meine Mutter schwieg

Wo mein Vater schwieg

Weil sie schweigen mussten

Und seitdem schweigen sie