List z ziemi - Eldo

Chciałbym wykrzyczeć swoje grzechy,

By z nowym dniem budzić się czystym,

A nie z coraz większym garbem.

Gdzieś to dziewictwo niewinności zniknęło,

Taka była przeszłość, teraz jest tych chwil przemoc.

Dzieci swojej epoki bez recepty na jutro,

Nadmiar percepcji i strach za całą ludzkość.

Piszę ten list ze skażonych pól swego serca,

Krzyk bezradności zanim śmierć zabierze nas z tego miejsca.

Zobacz, karmi nas kultura ideałami,

Wkłada nam te wszystkie bzdury w usta.

I co?

Też chcę wierzyć w miłość, w coś, co da mi szansę,

Pokaże sens, by daleć prowadzić tą walkę.

Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie

Ludziom, co zamiast niego znaleźli religię.

To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać,

Łez atramentem namaluję swój obraz 'Guernica'.

Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie,

Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać,

Znaleźć harmonię;

by świat był częścią mnie,

Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce.

Wciąż chcę wierzyć w te ideały,

Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy,

Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem,

Krótkim przystankime do stacji wieczne szczęście.

Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj,

I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach.

Chodź, zabiorę cię tam, gdzie w kolorach jest świat,

Choć na chwilę zapomnij…

Otulę ciebie szalem, ciepłym tak doskonale,

Gdzie czas z przestrzenią stykają się zmieniając bieg.

Utulę cię do snu, byś choć na chwilę mógł

Odpocząć od ciężaru ludzkich spraw.

Oddaj się w me ramiona, już nadeszła pora,

By przestać toczyć syzyfowy głaz.

Ich möchte meine Sünden herausschreien

Um mit einem neuen Tag sauber aufzuwachen,

Und nicht mit einem wachsenden Buckel.

Irgendwo ist diese Jungfräulichkeit der Unschuld verschwunden

Das war die Vergangenheit, jetzt gibt es diese Momente der Gewalt.

Kinder in ihrem Alter ohne Rezept für morgen,

Zu viel Wahrnehmung und Angst für die ganze Menschheit.

Ich schreibe diesen Brief aus den verdorbenen Feldern meines Herzens,

Ein Schrei der Hilflosigkeit, bevor der Tod uns von diesem Ort holt.

Sehen Sie, die Kultur nährt uns mit Idealen,

Er steckt uns diesen ganzen Mist in den Mund.

Und was?

Ich möchte auch an die Liebe glauben, etwas, das mir eine Chance gibt

Ich werde den Sinn zeigen, diesen Kampf fortzusetzen.

Ich sehe eine Tragödie, wenn der Glaube an Gott Leben nimmt

Menschen, die stattdessen Religion gefunden haben.

Es ist ein Brief von der Erde wie Twains, weil ich ihn aufschreiben möchte

Ich werde mein Bild „Guernica“ mit Tränentinte malen.

Ja, ich will das Leben, also will ich vertrauen, fertig werden

Ich möchte so leben, dass ich nicht auf den Schrei der Metropole höre,

Finden Sie Harmonie;

dass die Welt ein Teil von mir ist

Kein System, kein Monster, das mein Herz frisst.

Ich möchte immer noch an diese Ideale glauben

Immer noch glaubend, dass es einen Punkt in unserer Arbeit gibt,

Dass die Erde wirklich nur ein vorübergehender Moment ist

Kurzer Zwischenstopp zur Station Eternal Happiness.

Ich öffne meine Augen und leider bin ich immer noch hier

Und ich kann nur von einer Welt träumen, die in Gefühlen ertrinkt.

Komm schon, ich bring dich dahin, wo die Welt in Farben ist,

Vergiss für einen Moment ...

Ich werde dich so perfekt in einen warmen Schal hüllen

Wo Zeit und Raum aufeinander treffen und sich ändern.

Ich werde dich schlafen legen, damit du auch nur für einen Moment schlafen kannst

Machen Sie eine Pause von der Last menschlicher Angelegenheiten.

Leg dich in meine Arme, die Zeit ist gekommen

Das Rollen des Sisyphus-Steins zu stoppen.