Włóczykij - Eldo

Pomarańczowe słońce

W dali gdzieś szumią fale

Na drodze życia wieczny wędrowcze

Swojego miejsca szukam wytrwale

Stopy zdarte do kości

Stopy zdarte do krwi

Żadnego żalu żadnej litości

Bo muszę prze siebie iść słuchaj

Siła tkwi w różnorodności

W naiwnym kulcie świata

Bo pięknie jest żyć pięknie jest latać

Pięknie jest po chmurach skakać

Pięknie czuć nad miarę

W dzikim zachwycie brać w ręce gwiazdy

Móc wszystko jedyny deterrent

To tylko siła mojej wyobraźni

Zmęczony rozum śpi

Spragnione serce łaknie

Spaliłem mosty zamknąłem drzwi

Son of the blue sky w swojej tułaczce

Śmieszny paradoks bo to wieczne życie w pułapce

Szukam wolności a żyje w klatce

Wiecznych pragnień głodny na zawsze

Wiem że myślisz o mnie nie bój się

Litość ofiaruj innym tym którym brak jest siły

Tych bez winy za nich odmów modlitwy

Podziw zostaw dla tych co na świata scenie świata chcąc błyszczeć

Mnie schowaj głęboko nie idź za mną

Samotność wieczny czyściec

Pomarańczowe słońce

W dali gdzieś błyszczą szczyty

Na drodze życia wieczny krytyk

W plecaku pilnie zbiera zachwyty

Wyobraźnia i limity podziw wieczny głód narkomana

Byle zajrzeć za horyzont zdarzeń

Czuć się sytym nawet bez śniadania

Drogowskaz pas oriona

Głos ptaków stanowi soundtrack

Chmury malują piękne obrazy

Cienie z ogniska proszą do tańca

Nie ma ten świat zakazów

Ma zawsze ma otwarte ręcę

Spróbuj może nie przekonasz się od razu

Może wrócisz się nagle po więcej

Szwendam się tak pozornie

Nie mając celu podobno

Stary plecak przedarte spodnie

Bobby Fischer może zapomną

Dadzą zniknąć gdzieś daleko

W końcu przestaną szukać

A ja w międzyczasie sprawdzę to sam

Jak długi jest równik z buta

Wolne duchy znają ten stan

Gdy potrzeba stanowi rozkaz

Czujesz że musisz zerwać się z miejsca

Romantyzm tak jak w książkach

Od trosk secesja

W duszy żyje młoda Polska

Serce bije w rękach mam swój los

A świat nie zna granic;

Nałkowska

Orangefarbene Sonne

In der Ferne rauschen irgendwo die Wellen

Ewiger Wanderer auf dem Weg des Lebens

Ich suche weiter meinen Platz

Füße bis auf die Knochen aufgeschürft

Füße blutverschmiert

Kein Bedauern, kein Mitleid

Weil ich durch mich selbst gehen muss, hör zu

Vielfalt ist Stärke

In der naiven Anbetung der Welt

Denn es ist schön zu leben, es ist schön zu fliegen

Es ist schön, auf den Wolken zu springen

Fühlen Sie sich über alle Maßen schön

Um die Sterne in wilder Freude aufzuheben

Kann alles nur abschrecken

Es ist nur die Kraft meiner Vorstellungskraft

Der müde Geist schläft

Das durstige Herz ist hungrig

Ich habe die Brücken niedergebrannt und die Türen geschlossen

Sohn des blauen Himmels auf seiner Wanderung

Ein lustiges Paradoxon, weil es das ewige Leben in einer Falle ist

Ich suche Freiheit und lebe in einem Käfig

Ewig hungrig für immer

Ich weiß, dass du an mich denkst, hab keine Angst

Bieten Sie anderen, denen es an Kraft mangelt, Barmherzigkeit an

Für diejenigen, die keine Schuld haben, sprechen Sie die Gebete für sie

Hinterlasse Bewunderung für diejenigen, die auf der Weltbühne glänzen wollen

Versteck mich tief, folge mir nicht

Einsamkeit, ewiges Fegefeuer

Orangefarbene Sonne

In der Ferne leuchten irgendwo die Gipfel

Ein ewiger Kritiker der Lebensweise

Er sammelt dringend Begeisterung in seinem Rucksack

Die Vorstellungskraft und Bewunderung begrenzt den ewigen Hunger des Drogenabhängigen

Schauen Sie einfach über den Ereignishorizont hinaus

Völlegefühl auch ohne Frühstück

Wegweiser zum Orion-Gürtel

Die Stimme der Vögel ist ein Soundtrack

Die Wolken malen wunderschöne Bilder

Die Schatten des Lagerfeuers laden Sie zum Tanzen ein

Es gibt diese Welt der Verbote nicht

Seine Hände sind immer offen

Probieren Sie es aus, vielleicht werden Sie nicht sofort überzeugt sein

Vielleicht kommen Sie plötzlich für mehr zurück

Ich laufe so scheinbar herum

Angeblich nicht zielen

Alter Rucksack mit zerrissenen Hosen

Bobby Fischer könnte es vergessen

Sie werden dich irgendwo weit weg verschwinden lassen

Irgendwann hören sie auf zu suchen

In der Zwischenzeit werde ich es selbst überprüfen

Wie lang ist der äquator vom schuh

Freigeister kennen diesen Zustand

Wenn ein Bedarf ein Auftrag ist

Sie haben das Gefühl, von Ihrem Sitzplatz aufstehen zu müssen

Romantik wie im Buch

Sezession von Sorgen

Das junge Polen lebt in ihrer Seele

Mein Herz schlägt in meinen Händen, ich habe mein Schicksal

Und die Welt kennt keine Grenzen;

Nałkowska