Yade Gozashte - Faramarz Aslani

آدم که یاد گذشته هاش میفته

چشمانش از گریه اشکآلود میشه

تصویری از روزهای رفته میبینه

که در اون هر چهره ای نابود میشه

هر پرستویی که به سویی میپره

خبر پایون فصلی رو میبره

هر گل تازه ای که چشم باز میکنه

به خودم میگم که این نیز میگذره

میگذره، میگذره، میگذره، میگذره

کوچه های خاکی طهرون، قدیما

پر ز آواز نشاط بچه ها بود

شهر فرنگی توی اون دنیای کوچک

قصه هاش شیرین ترین قصه ها بود

هر پرستویی که به سویی میپرید

خبر آغاز فصلارو میشنید

هر گل تازه ای که چشم باز مینمود

شاهد روزای خوب کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

Ein Mensch, der sich an seine Vergangenheit erinnert

Ihre Augen sind mit Tränen gefüllt

Er sieht ein Bild vergangener Tage

In dem jedes Gesicht zerstört wird

Jede Schwalbe, die zur Seite springt

Die Nachricht leitet die Saison ein

Jede neue Blume, die ihre Augen öffnet

Ich sage mir, dass das auch vorübergeht

Pässe, Pässe, Pässe, Pässe

Schmutzige Gassen von Teheran, alt

Es war erfüllt von fröhlichem Kindergesang

Eine Stadt in dieser kleinen Welt

Seine Geschichten waren die süßesten Geschichten

Jede Schwalbe, die zur Seite springt

Sie hören die Nachricht vom Beginn der Saison

Jede neue Blume, die mir die Augen öffnete

Zeuge der guten Tage der Kindheit

Er war ein Kind, er war ein Kind

Er war ein Kind, er war ein Kind