11:11 - Grzegorz Turnau

Znów mija ta godzina

Co mosty przypomina

Prawdziwe jak powietrza stal

Lecz każdej stali twardość -

Nad marnościami marność -

I dni młodości będzie żal

Odwieczne ma ten świat tła

Więc misjonarze światła

Potrzebni nocą są, lecz w dzień -

Jedyny nasz obrońca

Przed dyktaturą słońca —

Niezastąpiony bywa cień

Powiada kaznodzieja

Że w tym jest też nadzieja —

W klepsydrze pył się zmienia w pył

Jest teraz to, co było

Co będzie — już się śniło

Dni, noce — do utraty sił

Dwa filary, dwie przepaście

Jedenasta jedenaście

Siebie sobie wyobraźcie

I uwierzcie Eklezjaście

W dość surowy ton

Znów mija ta godzina

Co mosty przypomina

Prawdziwe jak powietrza stal

Lecz każdej stali twardość -

Nad marnościami marność -

I dni młodości —

I dni młodości będzie żal

Na zegarze mija właśnie

Jedenasta jedenaście

Dwa filary, dwie przepaście

Jedenasta jedenaście

Światła jeszcze mi nie gaście

Diese Stunde vergeht wieder

Welche Brücken ähneln

Echt wie Luftstahl

Aber jeder Stahl, die Härte -

Eitelkeit ist Eitelkeit -

Und die Tage der Jugend werden es bereuen

Das Ewige hat diese Hintergrundwelt

Also leichte Missionare

Sie werden nachts benötigt, aber tagsüber -

Unser einziger Beschützer

Vor der Diktatur der Sonne -

Manchmal ist ein Schatten unersetzlich

Sagt der Prediger

Dass darin auch Hoffnung steckt -

In der Sanduhr wird der Staub zu Staub

Es gibt jetzt, was war

Was sein wird - schon geträumt

Tage, Nächte – bis die Kräfte vergehen

Zwei Säulen, zwei Abgründe

Elf elf

Stellen Sie sich vor

Und glaubt den Predigern

In ziemlich strengem Ton

Diese Stunde vergeht wieder

Welche Brücken ähneln

Echt wie Luftstahl

Aber jeder Stahl, die Härte -

Eitelkeit ist Eitelkeit -

Und die Tage der Jugend -

Und die Tage der Jugend werden es bereuen

Es vergeht nur die Uhr

Elf elf

Zwei Säulen, zwei Abgründe

Elf elf

Schalten Sie das Licht noch nicht aus