Язмыш йомгак сутэ - Гузель Уразова

Таңда каршы алам аксыл томан аша

Алсуланып чыккан кояшны.

Күзләремнән саныйм үткән гомер юлын,

Шул юлларда калган язмышны.

Кушымта:

Гомер үтә, язмыш йомгак сүтә-

Ходай язган еллар йомгагын.

Җыеп кына булмый яшьлегемәкадәр

Еллар сүткән гомер сукмагын.

Җилләр искән чакта тарала ак томан,

Әлләшулмы язмыш җилләре?

Язгы җилләр аша мин дәкайчак көтәм

Яшьлегемнән килгән хәбәрне.

Кушымта.

Яшьлегемдәкалган мизгелләрен түгел,

Яшьлегемне үзем сагынам.

Яшьлек белән көзем, еллар арасында

Кабат сарыла куе ак томан.

Кушымта.

Ich begrüße den Morgen durch den weißen Nebel

Die rosa aufgehende Sonne.

Ich zähle mit meinen Augen den Weg des Lebens, der vergangen ist,

Das Schicksal, das in diesen Zeilen ruht.

Anwendung:

Das Leben vergeht, das Schicksal endet

Die Summe der Jahre, die der Herr geschrieben hat.

Du kannst nicht einfach essen, bis du jung bist

Lass dich nicht von den Jahren des Lebens schlagen.

Wenn die Winde wehen, breitet sich der weiße Nebel aus,

Bewegen sich die Winde des Schicksals?

Durch die Frühlingswinde warte ich

Eine Nachricht aus meiner Jugend.

App.

Nicht die Momente meiner Jugend

Ich vermisse meine Jugend.

Jugend und Herbst, zwischen den Jahren

Wieder gelber, dunkelweißer Nebel.

App.