Opuszczona - Edyta Geppert, Kroke

Przez pole szliśmy ja i ty

Przez trawy przez zielone

Niebieski szalik dałeś mi

Kupiłeś mi pierścionek

Pierścionek szczerozłoty jest

Z jedwabiu modry szalik

A ty gdzieś pojechałeś sam

Zniknąłeś mi w oddali

Pociągiem odjechałeś stąd

Płynąłeś statkiem bystrym

Przy mym okienku stoję wciąż

I czekam na twe listy

Pocztylion mija mnie co dzień

Siwiutki już staruszek

Nie kręci głową nie ma nic

I wciąż się smucić muszę

Przed Bogiem i przed ludźmi

W kąt chowam się chyłkiem cicha

I czuję coś się we mnie rwie

Coś więdnie i usycha

Przez pole szliśmy ja i ty

Przez trawy przez zielone

Niebieski szalik dałeś mi

Kupiłeś mi pierścionek

Przy mym okienku stoję wciąż

I czekam… na twe listy

Du und ich gingen über das Feld

Durch das grüne Gras

Du hast mir den blauen Schal gegeben

Du hast mir einen Ring gekauft

Es ist ein Ring aus purem Gold

Blauer Seidenschal

Und du bist alleine irgendwohin gegangen

Du bist für mich in der Ferne verschwunden

Du bist mit dem Zug von hier weggefahren

Du warst auf einem schnellen Schiff

Ich stehe immer noch an meinem Fenster

Und ich warte auf deine Briefe

Die Post geht jeden Tag an mir vorbei

Der grauhaarige alte Mann

Es gibt nichts, was seinen Kopf schüttelt

Und ich muss immer noch traurig sein

Vor Gott und vor Menschen

In einer Ecke verstecke ich mich schweigend

Und ich spüre, wie etwas in mir zerreißt

Etwas verblasst und vertrocknet

Du und ich gingen über das Feld

Durch das grüne Gras

Du hast mir den blauen Schal gegeben

Du hast mir einen Ring gekauft

Ich stehe immer noch an meinem Fenster

Und ich warte ... auf deine Briefe