Kilka Usciskow Kilka Snow - Myslovitz

Zastygła w pozach jesień

Autobus pędzi po brzegi wypchany zmęczeniem

Trzymając Cię za rękę

Brak entuzjazmu odbierasz jak opuszczenie

Rozmowa pustych krzeseł

Gubiąc siebie trudno cokolwiek powiedzieć

Odkąd pamiętam to wciąż po coś wracam

Z celnością męcząc się słów

Odkąd pamiętam…

Mówiłaś mi zawsze

«Jesteś całym moim światem»

Gdy ja nie mogłem znieść myśli, że Cię tracę

Już wiem…

Migoczą resztki miasta

Jest późna noc, pod nami chłodna trawa

Jedyna taka chwila

Kocha się wszystko, bo wszystko tak szybko przemija

Mówiłaś mi zawsze

«Jesteś całym moim światem»

Gdy ja nie mogłem znieść myśli, że Cię tracę

Już wiem…

Mówiłaś mi zawsze

«Jesteś całym moim światem»

Gdy ja nie mogłem znieść myśli, że Cię tracę

I wiem, że cokolwiek się stanie, gdzie tylko będziesz

To ja, bez względu na wszystko też tam będę

Eingefroren in den Posen des Herbstes

Der Bus rast bis zum Rand, vollgestopft mit Müdigkeit

Deine Hand halten

Du empfindest mangelnden Enthusiasmus als Verlassenheit

Gespräch auf leeren Stühlen

Es ist schwer etwas zu sagen, wenn man sich selbst verliert

Seit ich denken kann, komme ich immer wieder für etwas zurück

Müde von Worten mit Genauigkeit

Seit ich mich erinnere …

Du hast es mir immer gesagt

"Du bist meine ganze Welt"

Als ich den Gedanken nicht ertragen konnte, dich zu verlieren

Ich weiß schon…

Die Überreste der Stadt funkeln

Es ist spät in der Nacht, kühles Gras unter uns

Dies ist der einzige derartige Moment

Du liebst alles, weil alles so schnell vergeht

Du hast es mir immer gesagt

"Du bist meine ganze Welt"

Als ich den Gedanken nicht ertragen konnte, dich zu verlieren

Ich weiß schon…

Du hast es mir immer gesagt

"Du bist meine ganze Welt"

Als ich den Gedanken nicht ertragen konnte, dich zu verlieren

Und ich weiß, was auch immer passiert, wo immer du bist

Ich bin's, egal was passiert, ich werde auch da sein