Z rozmyślań przy śniadaniu - Myslovitz

Znowu świt, wyczerpana noc

Oczy gwiazd dawno zamknął wiatr

Przemywając twarz

Uciszam gwar

Jeszcze ciepłych snów

Gęsta mgła kryje senny świat

Z nieba spadł anioł z twarzą psa

Stary most stoi tam gdzie stał

Wychodzę z domu I mówię sobie

Że będzie to ostatni dzień kiedy jestem…

Pusty szept zalał zalał pusty park

Wieder Morgendämmerung, erschöpfte Nacht

Die Augen der Sterne waren längst vom Wind geschlossen

Mein Gesicht waschen

Ich bringe das Summen zum Schweigen

Immer noch warme Träume

Ein dichter Nebel verbirgt eine Traumwelt

Ein Engel mit dem Gesicht eines Hundes fiel vom Himmel

Die alte Brücke steht, wo sie stand

Ich verlasse das Haus und sage es mir

Dass es der letzte Tag sein wird, an dem ich ...

Ein leeres Flüstern erfüllte den leeren Park