Istnienie moje przeniknie ziemię - Arkona

Nie słysząc jęku umarłego świata

Skowytu kłamstwa i próżności

Niezrozumiałe myśli kładą się cieniem

Na prawdę słabą i bezbronną

Nie czując nic, nie widząc celu

Pozwalam ciału obrócić się w proch

Zostanę żywy pośród kropli deszczu

Istnienie moje przeniknie ziemię

To, co z ciała pozostało

Wymiesza się z powietrzem

Nie było pytań, obietnic, gestów

Zgliszcza pokryły relikty wiary

Nie będzie już kolejnej szansy

Na odkupienie grzechów

Resztki martwej duszy

Oczyści ogień zemsty

Das Stöhnen der toten Welt nicht hören

Ein Heulen von Lügen und Eitelkeit

Unverständliche Gedanken werfen einen Schatten

Wirklich schwach und wehrlos

Nichts fühlen, kein Ziel sehen

Ich lasse meinen Körper zu Staub zerfallen

Ich werde in den Regentropfen am Leben bleiben

Meine Existenz wird die Erde durchdringen

Was vom Körper übrig ist

Es vermischt sich mit Luft

Es gab keine Fragen, keine Versprechungen, keine Gesten

Die Ruinen waren mit Reliquien des Glaubens bedeckt

Eine weitere Chance wird es nicht geben

Zur Erlösung der Sünden

Überreste einer toten Seele

Er wird das Feuer der Rache reinigen