Zasypiając w strachu - Arkona

Umysł skażony tysiącem pytań

Na które nigdy nie było odpowiedzi

Puste nadzieje przekłamane, stracone

Zabrali wszystko ogołocili z wiary

Ze strachu…

W pustym ciele żyły wyprute

Nie pozostawili żadnej części mnie

Nie wydarli tylko świadomości pustki

Pewności, że jestem tym, kim powinienem

Jestem ogołocony i zbrukany

Ostatnią drogę przebywam

By odzyskać na zawsze

Spokój, wiarę, siebie

I tylko oddech przypomina

O wiecznej udręce…

Umysł skażony tysiącem pytań

Na które nigdy nie było odpowiedzi

Puste nadzieje przekłamane, stracone

Zabrali wszystko ogołocili z wiary

Ze strachu…

Ein Geist, der von tausend Fragen verdorben ist

Worauf es nie eine Antwort gab

Leere Hoffnungen verzerrt, verloren

Sie nahmen alles, ihres Glaubens beraubt

Aus Angst ...

In dem leeren Körper wurden die Venen herausgerissen

Sie haben keinen Teil von mir zurückgelassen

Sie haben das Bewusstsein der Leere einfach nicht herausgenommen

Die Gewissheit, dass ich bin, was ich sein sollte

Ich bin ausgezogen und dreckig

Ich bin auf der letzten Reise

Um sich für immer zu erholen

Frieden, Glaube, dich selbst

Und nur der Atem gleicht

Von ewiger Qual ...

Ein Geist, der von tausend Fragen verdorben ist

Worauf es nie eine Antwort gab

Leere Hoffnungen verzerrt, verloren

Sie nahmen alles, ihres Glaubens beraubt

Aus Angst ...