Na Brudno - Maryla Rodowicz

Wciąż się miotam, szarpię, nawracam

Wciąż to życie gryzmolę na brudno

Już na czysto nie zdążę przepisać

— Trudno

To nieistotne, ot — pół biedy

Bo, choć nie jestem «czterdzieści i cztery»

Ja muszę jeszcze z lotu ptaka —

Choćby z trzepaka!

Z bólu wyrosnę

Z trzepaka zejdę

Jeszcze się tylko nacieszę we śnie —

I wyjdę wcześniej

Ale nic, ja się jeszcze roztańczę

Ale nic, ja się jeszcze rozkręcę

Choćby w tańcu tym jak pąk róży —

Pękło serce, me głupie serce

Bo gdy nawet ta bladź kostucha

Wcześniej zwali mnie z tego trzepaka

No to cóż, pozostanę na brudno

Na brudno, lecz — z lotu ptaka!

Z bólu wyrosnę

Z trzepaka zejdę

Jeszcze się tylko nacieszę we śnie —

I wyjdę wcześniej

Z bólu wyrosnę

Wszystko już było

Żyje się tylko jedną chwilą -

Bierzcie!

Ich schlage weiter, zucke, trete zurück

Ich schreibe dieses Leben immer noch schmutzig

Ich werde keine Zeit haben, sauber zu verschreiben

- Schade

Es ist irrelevant, nur die halbe Miete

Denn obwohl ich nicht "vierundvierzig" bin

Ich brauche noch eine Vogelperspektive -

Sogar mit Schläger!

Ich werde dem Schmerz entwachsen

Ich steige vom Wäscheständer

Ich werde mich nur in einem Traum amüsieren -

Und ich werde früher gehen

Aber nichts, ich werde noch tanzen

Aber nichts, ich fange einfach an

Sogar in einem Tanz wie eine Rosenknospe -

Mein Herz brach, mein dummes Herz

Denn selbst dieser blasse Sensenmann

Früher haben sie mich aus diesem Wäscheständer gehauen

Nun, ich bleibe dreckig

Dreckig, aber - aus der Vogelperspektive!

Ich werde dem Schmerz entwachsen

Ich steige vom Wäscheständer

Ich werde mich nur in einem Traum amüsieren -

Und ich werde früher gehen

Ich werde dem Schmerz entwachsen

Alles war schon da

Du lebst nur in einem Moment -

Nimm es!