Pieśń Miłości - Maryla Rodowicz

Męka, męka, mówię wam

Kiedy człowiek żyje sam

Nie chce się pić, nie chce się jeść

I na słońcu więcej plam!

Męka, męka, ale cóż

Kiedy człowiek pożył już

Ma dosyć kłamstw, milczących dni

Kaleczących słów jak nóż

Boże!

Jak ja rzucam nożem

Dowiesz się potworze

Kiedy przyjdzie czas

A na razie, może, jest nam nie najgorzej

Więc się ze mną ożeń

Zanim karty pójdą w tas

Męka, męka, bo kto wie

Czy gdzieś żyją dusze dwie

Co wiedzą jak zachować smak

I ocalić cały wdzięk

Męka, męka, ale ja

Póki życie jeszcze trwa

Radziłabym przy sercu twym

Moje serce mieć jak rym

Boże!

Jak ja rzucam nożem

Dowiesz się potworze

Kiedy przyjdzie czas

A na razie, może, jest nam nie najgorzej

Więc się ze mną ożeń

Zanim karty pójdą w tas

Qual, Qual, sage ich dir

Wenn eine Person allein lebt

Ich will nicht trinken, ich will nicht essen

Und noch mehr Sonnenflecken!

Qual, Qual, aber gut

Wenn ein Mann lebt

Er hat die Nase voll von Lügen, stillen Tagen

Lähmende Worte wie ein Messer

Gott!

Wie ich ein Messer werfe

Du wirst es herausfinden, Monster

Wenn die Zeit reif ist

Und bis jetzt sind wir vielleicht gar nicht so schlecht

Also heirate mich

Bevor die Karten den Bach runtergehen

Qual, Qual, denn wer weiß

Wohnen irgendwo zwei Seelen?

Was sie wissen, wie man den Geschmack bewahrt

Und sparen Sie sich die ganze Gnade

Qual, Qual, aber ich

Während das Leben noch weitergeht

Ich würde von ganzem Herzen raten

Lass mein Herz reimen

Gott!

Wie ich ein Messer werfe

Du wirst es herausfinden, Monster

Wenn die Zeit reif ist

Und bis jetzt sind wir vielleicht gar nicht so schlecht

Also heirate mich

Bevor die Karten den Bach runtergehen