Borj - Reza Yazdani

دارن یه بُرجی میسازن با ده هزار تا پنجره

میگن که قدِ برجشون از آسمون بُلنتره

برای ساختنش هزار هزار درختُ سر زدن

پرندههای بیدرخت از این حوالی پَرزدن

میگن که این برجِ بلند باعثِ افتخار ماس

حیف که کسی نمیدونه خونهی افتخار کجاس

باعثِ افتخار تویی دخترِ توی کارخونه

که چرخِ زندهموندنُ دستای تو میچرخونه

باعثِ افتخار تویی سپورِ پیرِ ژندهپوش

نه این ستونِ سنگیِ لالِ بدونِ چشمُ گوش

ستونِ آسمون خراش!

سایهتُ ننداز رو سَرَم

تو شبِ بی ستاره هم ، من از تو آفتابیتَرَم

یه روز میاد که آدما تو رُ به هم نشون بِدَن

به ارتفاعت لقبِ «پایهی آسمون"بِدَن

اما خودت خوب میدونی پایه نداره آسمون

اون که زمینی نمیشه با حرفِ پوچِ اینُ اون

پَس مثِ طبل صدا نکن!

نگو بُلنترین منم!

من واسه رسوا کردنت حرف از درختا میزنم!

درختای مُرده هنوز ، خوابِ پرنده میبینن

پرندههای بی درخت رو سیمای برق میشینن

به قدُ قامتت نناز!

آهای!

بلندِ بیخبر!

درختا باز قد میکشن ، حتا تو سایهی تبر

ستونِ آسمون خراش!

سایهتُ ننداز رو سَرَم

تو شبِ بی ستاره هم ، من از تو آفتابیتَرَم

Sie bauen einen Turm mit zehntausend Fenstern

Sie sagen, dass die Höhe ihres Turms höher ist als der Himmel

Tausend Bäume zu bauen

Baumlose Vögel fliegen herum

Es wird gesagt, dass dieser hohe Turm Moss stolz macht

Schade, dass niemand weiß, wo das Ehrenhaus ist

Stolz auf dich, das Mädchen in der Fabrik

Dass sich das Rad des Überlebens in deinen Händen dreht

Machen Sie stolz auf die alten zerlumpten Sporen

Nicht diese dumme Steinsäule ohne Ohrenaugen

Die Säule des Wolkenkratzers!

Ich werfe keinen Schatten

Selbst in einer sternenlosen Nacht bin ich sonniger als du

Der Tag wird kommen, an dem die Menschen einander ihre Gesichter zeigen werden

Nennen Sie es den "Fuß des Himmels"

Aber Sie wissen sehr gut, dass der Himmel keine Grundlage hat

Derjenige, der mit diesem Unsinn nicht irdisch ist

Also nicht wie eine Trommel klingen!

Sag nicht, ich bin der Beste!

Ich spreche von Bäumen, um Sie in Verlegenheit zu bringen!

Tote Bäume träumen immer noch von einem Vogel

Baumlose Vögel sitzen auf dem Gesicht der Elektrizität

Sei nicht so groß!

Oh!

Nicht bewusst!

Die Bäume wachsen wieder hoch, sogar im Schatten einer Axt

Die Säule des Wolkenkratzers!

Ich werfe keinen Schatten

Selbst in einer sternenlosen Nacht bin ich sonniger als du