Bajka - Jacek Kaczmarski

Był kraj, co wieki cierpień znał

Pieśń pismem blizn pisaną śpiewał

A ziemia żyzna mierzwą ciał

Rodziła myśli jako drzewa

Aż powiał nad nią twardy wiatr

I posiał w glebę plon zatruty

Wymarłym wielkim drzewom w ślad

Skarlałe rodzą się kikuty

Kto chce — niech zowie — borem sad

Przyciętych drzewek na rozstaju

Nie zmieni tym najprostszej z prawd:

Nie ma już - drodzy — tego kraju

Jest tylko wiatr, bezwzględny wiatr

Co nagle w środku nocy budzi

I, jak spod ziemi — puszcza w świat

Zupełnie odmienionych ludzi

Był sobie kraj, był sobie kraj

Jeden — do góry wzniósłszy dłoń

Ślepymi strzela Norwidami

Lecz tak, by czasem Boże broń!

Nie trafić kogoś i nie zranić

Wedetta robotniczych sag

Wkłada sukienkę w czarny deseń

Choć przecież na rządowy raut

Zajeżdża białym mercedesem

Inny bohater wielkich chwil

Klasyków w służbę władzy wdraża

I czci wallenrodyczny styl

Z dwuznaczną miną - na dwóch twarzach

Purpurat gnie się zaś co sił

To przed mundurem, to przed Bogiem

Choć już wśród wiernych zawisł był

Raz biskup, co rozmawiał z wrogiem!

Był sobie kraj, był sobie kraj

W tle pożądliwie brzęczy rój

Komentatorów i pisarzy

Co myśl ostatnią zmienią w gnój

Byle w tysiącach egzemplarzy

Bo tak dziś przecież musi być!

Bo oni wiedzą, co się święci!

Bo trzeba chronić wątłą nić!

Prawdę przechowa się w pamięci!

Ginie niewysłowiona myśl

A pamięć ginie razem z ciałem

O tym, coś widział - mów i pisz!

— Nic nie widziałem, zapomniałem

Więc znowu kiedyś tłumy widm

Minione nam przypomną zdrady

Znowu rozważnym — kurz, jak wstyd

Zakryje — puste — dno szuflady

Byliśmy z nimi i wśród nich

Lecz każdy się inaczej budzi

To dla nas oprawiony sztych

Nie ma już - drodzy — dawnych ludzi

A dla nich — drodzy — nie ma nas

Siedząc przy nawarzonym piwie

Też opowiedzą sobie baśń

Żyć będą długo i szczęśliwie

Był sobie kraj, był…

Es war ein Land mit Jahrhunderten des Leidens

Er sang ein Lied in der Schrift der Narben

Und das fruchtbare Land ist ein Fleischbrei

Sie gebar Gedanken wie Bäume

Bis ein heftiger Wind über sie blies

Und er säte die vergiftete Frucht in die Erde

Große Bäume im Gefolge des Aussterbens

Vernarbte Stümpfe werden geboren

Wer will – wie er es nennen will – bohrt den Obstgarten

Bäume an der Kreuzung fällen

Es wird die einfachsten Wahrheiten nicht ändern:

Dieses Land gibt es nicht mehr, ihr Lieben

Es gibt nur Wind, unbarmherzigen Wind

Der plötzlich mitten in der Nacht aufwacht

Und wie unter der Erde - auf geht's in die Welt

Völlig veränderte Menschen

Da war ein Land, da war ein Land

Eins - mit erhobener Hand

Er erschießt Norwiden blind

Aber damit manchmal Gott bewahre!

Jemanden nicht zu schlagen und nicht zu verletzen

Wedett der Arbeitersagen

Sie zieht ein schwarz gemustertes Kleid an

Obwohl für ein Regierungsbankett

Er fährt einen weißen Mercedes

Ein weiterer Held großer Momente

Er stellt die Klassiker in den Dienst der Macht

Und es ehrt den wallenrodischen Stil

Mit zweideutigem Ausdruck - auf zwei Gesichtern

Purpurate Biegungen so viel wie möglich

Das ist vor der Uniform, das ist vor Gott

Obwohl es schon unter den Gläubigen hing

Einst ein Bischof, der mit dem Feind sprach!

Da war ein Land, da war ein Land

Im Hintergrund summt gierig ein Schwarm

Kommentatoren und Autoren

Was für ein letzter Gedanke wird sich in Mist verwandeln

Nur in Tausend Exemplaren

Denn heute muss es so sein!

Weil sie wissen, was los ist!

Denn ein dünner Faden muss geschützt werden!

Die Wahrheit wird in Erinnerung bleiben!

Ein unbeschreiblicher Gedanke verschwindet

Und die Erinnerung stirbt zusammen mit dem Körper

Über das, was er sah - sprich und schreibe!

- Ich habe nichts gesehen, ich habe es vergessen

Also wieder Massen von Geistern

Die Vergangenheit wird uns an Verrat erinnern

Nochmal umsichtig - Staub wie zu schade

Es bedeckt - leer - den Boden der Schublade

Wir waren mit ihnen und unter ihnen

Aber jeder wacht anders auf

Dies ist eine gerahmte Gravur für uns

Die Alten sind nicht mehr da, ihr Lieben

Und für sie - meine Lieben - gibt es kein uns

Sitzen mit einem gebrauten Bier

Sie werden auch ein Märchen erzählen

Sie werden glücklich bis an ihr Lebensende leben

Es gab ein Land, es gab ...