Ballada o spalonej synagodze - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Żydzi, Żydzi wstawajcie, płonie synagoga!

Cała Wschodnia Ściana porosła już żarem!

Powietrze drży, skacze po suchych belkach ogień!

Wstawajcie, chrońcie święte księgi wiary!

Gromadzą się wierni w krąg płonącego gmachu

Biegają iskry po pejsach, tlą się długie brody

W oczach blask pożaru, rozpaczy i strachu

Gdzie będą teraz wznosić swoje próżne modły?!

Płonie synagoga!

Trzask i krzyk gardłowy!

Belki w żar się sypią, iskry w górę lecą!

Tam w środku Żyd został!

Jeszcze widać ręce!

Już czarne!

O, Jehowo, za co?

O, Jehowo?!

Noc zapadła stoją wszyscy wielkim kołem

Chmury nisko, w ciemnościach gwiazda się dopala

Patrzą na swe chałaty porosłe popiołem

Rząd rąk i twarzy w mrok się powoli oddala…

Stali tak do rana, deszcz spadł, ciągle stali

Aż popiół się zmieszał ze szlamem

— Jeden Żyd się spalił!

Jeden Żyd się spalił!

Śpiewał w knajpie nad wódką włóczęga pijany

Juden, Juden, steh auf, die Synagoge brennt!

Der gesamte Ostwall ist bereits in Flammen aufgegangen!

Die Luft zittert, das Feuer springt über die trockenen Balken!

Steh auf, rette die heiligen Bücher des Glaubens!

Die Gläubigen versammeln sich im Kreis des brennenden Gebäudes

Funken sprühen über die Schläfenlocken, lange Bärte glimmen

In den Augen das Leuchten von Feuer, Verzweiflung und Angst

Wo werden sie jetzt ihre vergeblichen Gebete erheben?!

Die Synagoge brennt!

Knistern und kehliger Schrei!

Strahlen fallen in Hitze, Funken sprühen!

Drinnen blieb der Jude!

Die Hände sind noch zu sehen!

Schwarz schon!

O Jehova, wozu?

Ach, Jehova?!

Die Nacht ist hereingebrochen, sie stehen alle im Kreis

Die Wolken hängen tief, im Dunkeln brennt der Stern aus

Sie betrachten ihre mit Asche bedeckten Mäntel

Die Reihe der Hände und Gesichter verschwindet langsam in der Dunkelheit ...

Sie standen da bis zum Morgen, es regnete, sie standen noch

Bis sich die Asche mit dem Schlamm vermischte

- Ein Jude abgebrannt!

Ein Jude abgebrannt!

Ein betrunkener Landstreicher sang in einem Pub bei Wodka