Japońska rycina - Jacek Kaczmarski

W kamieniu, krzewie i potoku

W źdźble trawy, w płatku białej lilii

Mieszkają duchy naszych przodków

Patrzące na nas w każdej chwili

Kształt, barwa, zapach, śpiew gałązki

Przypominają obowiązki

Wobec tych, co przed nami żyli

W sposobie ułożenia szaty

W ukłonie według starych reguł

W tym, jak przyrządza się herbatę

Jak się szanuje każdy szczegół

Wyraża się nasz dług wdzięczności

Dla stwarzającej nas przeszłości

Od której uciekamy w biegu…

Wreszcie wyborem umierania

Gdy honorowe ostrze w dłoniach

Śmierć czyni przedłużeniem trwania

(Bo życie przecież - to agonia)

— Stwarzamy wodę, kwiat i kamień

W których na zawsze zamieszkamy

Wśród tych, co będą żyli po nas

In Stein, Busch und Bach

In einem Grashalm, in einem weißen Lilienblatt

Die Geister unserer Vorfahren leben

Sieht uns jeden Moment an

Form, Farbe, Geruch, Gesang des Zweiges

Sie sind wie Verantwortlichkeiten

An die, die vor uns gelebt haben

In der Art, wie die Kleidungsstücke angeordnet sind

Verbeugung nach den alten Regeln

Wie der Tee zubereitet wird

Wie jedes Detail respektiert wird

Unsere Dankbarkeit wird ausgedrückt

Für die Vergangenheit, die uns erschafft

Von denen wir auf der Flucht weglaufen ...

Schließlich die Wahl des Sterbens

Wenn die ehrenhafte Klinge in deinen Händen ist

Der Tod macht es zu einer Verlängerung der Dauer

(Weil das Leben doch Qual ist)

- Wir erschaffen Wasser, Blumen und Steine

Wir werden für immer leben

Unter denen, die nach uns leben werden