Lament - Jacek Kaczmarski

Tak dalej już nie może być!

Czymże ja biedna zawiniłam

Że mi się nie chce żyć

W tym kraju, o który walczyłam.

Naprawdę mam wszystkiego dość.

Walka o bułkę na śniadanie

I wszystkożerna złość -

A przecież przeżyłam Powstanie!

Potem siedziałam na UB,

Modliłam się, by szlag ich trafił

A teraz nawet nie

Mam sił, żeby dojść do parafii…

Nie spełnia nam się tutaj nic

Wtedy, gdy się powinno spełnić!

Czy warto po to tylko żyć,

Żeby się o tym upewnić

So kann es nicht mehr weitergehen!

Was ist meine Schuld, Armer?

Dass ich nicht leben will

In diesem Land, für das ich gekämpft habe.

Ich habe wirklich alles satt.

Kämpfe um ein Brötchen zum Frühstück

Und alles fressende Wut -

Und doch habe ich den Aufstand überlebt!

Dann saß ich auf der UB,

Ich betete, dass sie verdammt werden würden

Auch jetzt nicht

Ich habe die Kraft, zur Pfarrei zu gelangen ...

Hier wird nichts wahr

Wenn es wahr werden soll!

Ist es nur wert dafür zu leben

Um sich dessen zu vergewissern