Nie lubie - Jacek Kaczmarski

Nie lubię gdy mi mówią po imieniu

Gdy w zdaniu jest co drugie słowo — brat

Nie lubię gdy mnie klepią po ramieniu

Z uśmiechem wykrzykując — kopę lat!

Nie lubię gdy czytają moje listy

Przez ramię odczytując treść ich kart

Nie lubię tych co myślą, że na wszystko

Najlepszy jest cios w pochylony kark

Nie znoszę gdy do czegoś ktoś mnie zmusza

Nie znoszę gdy na litość brać mnie chce

Nie znoszę gdy z butami lezą w duszę

Tym bardziej gdy mi napluć w nią starają się

Nie znoszę much, co żywią się krwią świeżą

Nie znoszę psów, co szarpią mięsa strzęp

Nie znoszę tych, co tępo w siebie wierzą

Gdy nawet już ich dławi własny pęd!

Nie cierpię poczucia bezradności

Z jakim zaszczute zwierzę patrzy w lufy strzelb

Nie cierpię zbiegów złych okoliczności

Co pojawiają się gdy ktoś osiąga cel

Nie cierpię więc z niewyjaśnionych przyczyn

Nie cierpię niepowetowanych strat

Nie cierpię liczyć niespełnionych życzeń

Nim mi ostatnie uprzejmy spełni kat

Ja nienawidzę gdy przerwie mi rozmowę

W słuchawce suchy metaliczny szczęk

Ja nienawidzę strzałów w tył głowy

Do salw w powietrze czuję tylko wstręt

Ja nienawidzę siebie kiedy tchórzę

Gdy wytłumaczeń dla łajdactw szukam swych

Kiedy uśmiecham się do tych którym służę

Choć z całej duszy nienawidzę ich!

Ich mag es nicht, mit meinem Namen angesprochen zu werden

Wenn jedes zweite Wort im Satz vorkommt - Bruder

Ich mag es nicht, auf die Schulter geklopft zu werden

Mit einem Lächeln, Schreien - haufenweise Jahre!

Ich mag es nicht, wenn sie meine Briefe lesen

Über die Schulter las er den Inhalt ihrer Karten

Ich mag diejenigen nicht, die alles denken

Ein Schlag auf einen gebeugten Hals ist am besten

Ich hasse es, wenn mich jemand zu etwas zwingt

Ich hasse es, wenn sie mich bemitleiden will

Ich hasse es, wenn sie mit Schuhen in die Seele laufen

Besonders wenn sie darauf spucken, versuchen sie es

Ich hasse Fliegen, die sich von frischem Blut ernähren

Ich hasse Hunde, die sich ein Stück Fleisch schnappen

Ich hasse diejenigen, die unverblümt an sich glauben

Auch wenn sie durch ihren eigenen Schwung gedrosselt werden!

Ich hasse das Gefühl der Hilflosigkeit

Womit das gejagte Tier die Gewehrläufe ansieht

Ich hasse Zufälle von schlechten Umständen

Was passiert, wenn jemand das Ziel erreicht

Also hasse ich aus unerklärlichen Gründen

Ich hasse irreparable Verluste

Ich hasse es unerfüllte Wünsche zu zählen

Vor dem letzten höflichen trifft die Katze

Ich hasse es, wenn er mein Gespräch unterbricht

Trockenes metallisches Klirren im Hörer

Ich hasse es, in den Hinterkopf geschossen zu werden

Ich empfinde nur Ekel vor Volleys in der Luft

Ich hasse mich selbst, wenn ich zusammenzucke

Wenn ich nach meinen Ausreden für die Bösen suche

Wenn ich denen zulächel, die ich diene

Obwohl ich sie von ganzem Herzen hasse!