Przedszkole - Jacek Kaczmarski

W przedszkolu naszym nie jest źle

Zabawek mamy tutaj w bród

Po całych dniach bawimy się

W coraz to inny trud

Pani nam przypatruje się

Pilnuje gdzie zabawy kres

W przedszkolu naszym nie jest źle

Kiedy się grzecznym jest

Bo jeśli nie — za raz po pupach po pupach po pupach biją nas

I krzyczą - patrz szcze- patrz szczeniaku gdzieś ty wlazł

Albo po łapach po łapach trzepią i

W kącie się łyka łzy

Za oknem tyle świata lśni

Do szyby więc przyciskam nos

Wszystkim zachwycałbym się gdy-

Gdyby nie Pani głos

Bo mamy w pociąg bawić się

Pani nas ciągnie tam i tu

I chyba sama nie wie gdzie

Powtarza tylko: czu-czu-czu…

My za nią przewracając się

I na zakrętach lecąc w bok

Patrzmy jak się pociąg rwie

Krzyczymy: czu-czu gubiąc krok

A Pani ciągle biega i

Za nią już tylko jeden dwu

Bo reszta po ścianami tkwi

I leżąc krzyczy: czu-czu-czu!

Pani się zatrzymuje zła

Pierwszego z brzegu łapie i

Tym pierwszym zwykle bywam ja

Bo jestem krnąbrny oraz zły

Więc zaraz da mi da po pupie po pupie po pupie zbije mnie

Krzycząc — czemu szcze- czemu szczeniaku nie bawisz się

A ja z pociągu wypadłem tylko i

W kącie połykam łzy

Lecz nic nie mówię cóż to da?

Coś tylko we mnie w środku drży

W kąciku siedzę cicho sza

Myślę że smutno mi

Lecz z czasem minie też i to

W przedszkolu naszym tak już jest

Że zapomina się tu zło

Tu troskom szybki kres!

Więc znów bawimy wszyscy się

Pod czujnym okiem Pani, i

W przedszkolu naszym nie jest źle!

(Szczególnie gdy się śpi!)

In unserem Kindergarten ist es nicht schlimm

Hier gibt es jede Menge Spielzeug

Wir haben den ganzen Tag Spaß

Unterschiedliche und unterschiedliche Bemühungen

Die Dame beobachtet uns

Verfolgt, wo der Spaß endet

In unserem Kindergarten ist es nicht schlimm

Wenn du höflich bist

Denn wenn nicht - sie haben uns auf das Gesäß und das Gesäß geschlagen

Und sie schreien - schau genau hin - schau, der Welpe, irgendwo bist du reingekommen

Oder sie berühren die Pfoten auf den Pfoten und

Tränen werden in der Ecke geschluckt

Vor dem Fenster scheint so viel von der Welt

Also drücke ich meine Nase gegen das Glas

Ich würde mich über alles freuen, wenn-

Wenn da nicht deine Stimme wäre

Weil wir den Zug spielen sollen

Die Dame schleppt uns hin und her

Und ich glaube nicht, dass sie weiß, wo

Er wiederholt nur: czu-czu-czu ...

Wir folgen ihr beim Umkippen

Und in den Kurven seitwärts fliegen

Sehen wir uns an, wie der Zug hält

Wir schreien: fühle, fühle, verliere meinen Schritt

Und die Dame läuft ständig und

Nur eins und zwei sind hinter ihr

Denn der Rest ist an den Wänden

Und im Liegen schreit er: Fühl-fühl-fühl!

Die Dame bleibt wütend stehen

Der erste wird gefangen und

Der Erste bin meistens ich

Weil ich eigensinnig und wütend bin

Also wird sie mir nach einer Weile einen Hintern auf einen Hintern geben und mich verprügeln

Schreien - warum spielst du nicht mit dem Welpen?

Und ich stieg nur aus dem Zug und

In der Ecke schlucke ich Tränen

Aber ich sage nichts, was wird es tun?

Es gibt nur etwas in mir, das zittert

Ich sitze still in der Ecke

Ich glaube, ich bin traurig

Aber auch das vergeht mit der Zeit

So ist es in unserem Kindergarten

Das Böse ist hier vergessen

Hier ist ein schnelles Ende der Sorgen!

So haben wir alle wieder Spaß

Unter dem wachsamen Auge der Dame und

In unserem Kindergarten ist es nicht schlimm!

(Vor allem im Schlaf!)