Nieoceniona - Marek Grechuta

Cicha jak sen

Dobra jak ten

Promyk jej ciepłych oczu

Wierna jak cień

W pogodny dzień

W twoim życiowym roztoczu

Chodzi na palcach

Kiedy sen zmógł

Ciebie i wasze mieszkanie

Pięknie jak w walcach

Mądrze jak Bóg

Znaczy ci wciąż swe oddanie

Znosi cierpliwie niepokój słów

Gorzkie niejedno przeżycie

Aby na koniec powiedzieć znów

Że jakże piękne jest życie

Wierzysz jej wtedy, bo dzięki niej

Bywasz mniej życiem zmęczony

Zasłania chmury przyszłości złej

Obraz twojej żony

Przypomnij dziś

Sobie ten liść

Co spadł wam na kolana

Kiedy to z rąk

Splotła wam pąk

Miłości chwila kochana

Potem ten walc i zawrót głów

Od zapatrzenia w zachwycie

Nocne spacery w księżyca nów

I to radosne serc bicie

Lekko, wesoło do ciebie szła

Na umówione spotkanie

Gdy chmurną jesień okryła mgła

Biegła po serca ogrzanie

Wierzyła w piękny magnetyzm dusz

W potok słów tak rozmarzony

I jej przysięga pod krzewem róż

Twej przyszłej — wreszcie żony

Weselny krąg

Zabrzmiał jak gong

Śpiewając dobre życzenia

A potem już

Tych dwoje dusz

Szukało zaistnienia

Z ochoty by

Pokazać bzy

I inne cudowności

Przyszedł na świat

Jak piękny kwiat

Różowy owoc przyszłości

W bólu zrodzony, by spełnić twe

Serca i ciała wybranie

Aby ucieszyć tez oczy twe

I spełnić twoje czekanie

Wierzy, że szczęściem największym wszak jest

Maleńki cud wytęskniony

Dla was i świata — ten gest

Jest od twej świętej żony

Ruhig wie ein Traum

Gut wie dieser

Ein Schimmer ihrer warmen Augen

Treu wie ein Schatten

An einem klaren Tag

In deinem Leben Milbe

Geht auf Zehenspitzen

Als der Traum zerbrach

Sie und Ihre Wohnung

Schön wie in Rollen

Weise wie Gott

Ich meine immer noch meine Hingabe an dich

Geduldig erträgt er die Unruhe der Worte

Mehr als eine bittere Erfahrung

Um es endlich nochmal zu sagen

Wie schön ist das Leben

Dann glaubst du ihr wegen ihr

Sie sind weniger lebensmüde

Es verdeckt die Wolken einer schlechten Zukunft

Ein Bild von deiner Frau

Heute erinnern

Trage dieses Blatt

Was ist dir auf die Knie gefallen

Wenn es außer Kontrolle gerät

Sie hat dir eine Knospe geflochten

Lieber Moment der Liebe

Dann dieser Walzer und Schwindel

Von ehrfürchtigen Blicken

Nachtspaziergänge im Neumond

Und das ist ein Schlag freudiger Herzen

Sie ging leicht und fröhlich zu dir

Für einen Termin

Als der wolkige Herbst mit Nebel bedeckt war

Sie wärmte ihr Herz

Sie glaubte an den wunderbaren Magnetismus der Seelen

So verträumt im Strom der Worte

Und ihre Schwüre unter dem Rosenbusch

Deine Zukunft - Frau endlich

Hochzeitskreis

Es klang wie ein Gong

Gute Wünsche singen

Und dann schon

Diese zwei Seelen

Es suchte nach Existenz

Würde gerne

Zeigen Sie die Flieder

Und andere Wunder

Er kam auf die Welt

Wie eine schöne Blume

Die rosa Frucht der Zukunft

In Schmerzen geboren, um deine zu erfüllen

Herzen und Körperwahlen

Auch Ihre Augen erfreuen

Und erfülle dein Warten

Er glaubt, dass das Glück schließlich das Größte ist

Ein kleines Wunder, nach dem du dich gesehnt hast

Für dich und die Welt - diese Geste

Es ist von deiner heiligen Frau