Krzyk - Jacek Kaczmarski

Dlaczego wszyscy ludzie mają zimne twarze?

Dlaczego drążą w świetle ciemne korytarze?

Dlaczego ciągle muszę biec nad samym skrajem?

Dlaczego z mego głosu mało tak zostaje?

Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy!

A!

Zatykam uszy swe!

Smugi w powietrzu i mój bieg Jak prądy niewidzialnych rzek

Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie!

A!

Zatykam uszy swe!

Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie!

Kim jest ten człowiek, który ciągle za mną idzie?

Zamknięte oczy ma i wszystko nimi widzi!

Wiem, że on wie, że ja się strasznie jego boję

Wiem, że coś mówi, lecz zatkałam uszy swoje!

Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy!

A!

czy ktoś zrozumie to?

Nie kończy się ten straszny most

I nic się nie tłumaczy wprost

Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno!

A!

czy ktoś zrozumie to?

Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno!

Mówicie o mnie, że szalona, że szalona!

Mówicie o mnie, ja to samo krzyczę o nas!

I swoim krzykiem przez powietrze drążę drogę

Po której wszyscy inni iść w milczeniu mogą…

Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy!

A!

Ktoś chwyta, woła — stój!

Lecz wiem, że już nadchodzi czas

Gdy będzie musiał każdy z nas

Uznać ten krzyk, ten krzyk, ten krzyk z Tych niemych ust

Za swój!!!

Za swój!!!

Warum haben alle Menschen kalte Gesichter?

Warum höhlen dunkle Korridore im Licht aus?

Warum muss ich trotzdem über den Rand rennen?

Warum ist in meiner Stimme nur noch wenig übrig?

Ich schreie, schreie, schreie, schreie laut!

UND!

Ich halte mir die Ohren zu!

Streifen in der Luft und mein Lauf Wie die Strömungen unsichtbarer Flüsse

Mein eigener Schrei, mein eigener Schrei macht mich taub!

UND!

Ich halte mir die Ohren zu!

Mein eigener Schrei, mein eigener Schrei macht mich taub!

Wer ist dieser Mann, der mir immer noch folgt?

Seine Augen sind geschlossen und er kann alles mit ihnen sehen!

Ich weiß, dass er weiß, dass ich ihn schrecklich fürchte

Ich weiß, dass er etwas sagt, aber ich habe meine Ohren blockiert!

Ich schreie, schreie, schreie, schreie laut!

UND!

kann das jemand nachvollziehen?

Diese schreckliche Brücke endet nicht

Und nichts ist einfach

Alles hat einen zweiten, dritten, vierten, fünften Boden!

UND!

kann das jemand nachvollziehen?

Alles hat einen zweiten, dritten, vierten, fünften Boden!

Du nennst mich verrückt, verrückt!

Du redest von mir, ich schreie dasselbe für uns!

Und mit meinem Schrei durch die Luft grabe ich mich durch

Danach können alle anderen in Stille gehen ...

Ich schreie, schreie, schreie, schreie laut!

UND!

Jemand packt es, ruft - stopp!

Aber ich weiß, dass die Zeit kommt

Wenn jeder von uns muss

Diesen Schrei anzuerkennen, diesen Schrei, diesen Schrei von diesen stillen Lippen

Für deine !!!

Für deine !!!