Krowa - Jacek Kaczmarski

Gdzieś na wiosnę front już przeszedł

Chłopcy poszli w trop — mnie w lesie

Chłop rannego znalazł i się ulitował

Młody był i niebogaty

Trochę traw, coś na kształt chaty

A w oborze jedna zabiedzona krowa

Leżę w słomie, liżę rany

Wtem chłop wpada zastrachany:

— Idą Ruskie!

— woła — ale od zachodu!

— Cóżeś taki niespokojny?

Może to już koniec wojny

Albo władzę przysyłają dla narodu!

Podchodzimy na skraj lasu

A tam Ruskie — krowy pasą -

Stado z tysiąc sztuk, dorodne, zdrowe, mleczne

Skoro trawę żre pod strażą

Znać - do Rosji je prowadzą

Spod Poznania, więc zdobyczne — poniemieckie

Słuchaj — mówię - coś tak czuję

Że tu sobie pohandlujesz

Idź po bimber, coś go za oborą schował -

Ruski nie zje, a wypije

A to bydło jest niczyje

Przecież przyda się w oborze — druga krowa!

Idzie chłop — i mowa krótka:

Wódka — krowa, krowa — wódka

Ale strażnik z karabinem — niet — powiada

Jak się krowy nie doliczą

To pod mur postawią z niczym

Nam się czisło, czyli liczba musi zgadzać!

Chłop pomyślał i zaradził

Chudą krowę przyprowadził

Dodał bimber i zamienił ją - na tłustą

Mało ryczy, mleko daje

Chłop się cieszy, a ja — wzajem

Żeśmy krową - świnię podłożyli Ruskom!

Jeszcze dobrze nie strzeźwieli —

Do zagrody przylecieli

Krowę w łańcuch, mnie na muszkę, chłop pobity —

Tak napili się za darmo

Odzyskali własność armii

I wykryli na dodatek — schron bandyty

Dziesięć lat ich kraj zwiedzałem

W jedenasty rok na stałe

Powróciłem tu, gdzie z nimi handlowałem

Chłopu poszło nie tak gładko —

Żyje ponoć - pod Kamczatką

W każdym razie już go więcej nie widziałem

Nasza krowa — jakby zgadła

Co ją czeka — szybko padła

Nim przegnali ją na tamtą Bugu stronę

Pogrzeb miała uroczysty —

W ziemi bliskiej, bo ojczystej

Leżą kości jej —

Starannie ogryzione

Irgendwo im Frühjahr ist die Front schon vorbei

Die Jungs folgten – ich im Wald

Der Bauer des Verwundeten fand ihn und hatte Mitleid

Er war jung und nicht reich

Etwas Gras, so etwas wie eine Hütte

Und im Kuhstall gibt es eine dreckige Kuh

Ich liege im Stroh und lecke meine Wunden

Da platzt der Bauer erschrocken herein:

- Sie kommen Ruskie!

- er ruft - aber aus dem Westen!

- Was sind Sie so ängstlich?

Vielleicht ist dies das Ende des Krieges

Oder sie schicken den Menschen Macht!

Wir nähern uns dem Waldrand

Und dort die Ruskies - die Kühe grasen -

Eine Herde von tausend Köpfen, rundlich, gesund, milchig

Da frisst er unter Bewachung das Gras

Weißt du - sie führen sie nach Russland

Aus Poznań, so erbeutet - postdeutsch

Hören Sie - sage ich - ich fühle so etwas

Dass Sie hier handeln

Gehen Sie für Mondschein, er versteckte etwas hinter der Scheune -

Ruski wird nicht essen, sondern trinken

Und dieses Vieh gehört niemandem

Schließlich wird es im Stall nützlich sein - eine zweite Kuh!

Hier kommt der Bauer – und eine kurze Rede:

Wodka - Kuh, Kuh - Wodka

Aber der Schützenschützer - nie, sagt

Wenn die Kühe nicht zählen

Sie werden nichts unter die Mauer legen

Wir haben es verloren, also muss die Nummer übereinstimmen!

Der Bauer hat gedacht und Abhilfe geschaffen

Er brachte die magere Kuh

Er fügte Mondschein hinzu und verwandelte ihn in einen fettigen

Es brüllt wenig, gibt Milch

Der Bauer ist glücklich, und ich - einander

Wir sind eine Kuh - ein Schwein wurde von den Russen gepflanzt!

Sie sind noch nicht nüchtern -

Sie flogen zum Hof

Eine Kuh in einer Kette, eine Fliege für mich, ein geschlagener Bauer -

So tranken sie umsonst

Sie erlangten Eigentum der Armee zurück

Und sie entdeckten zusätzlich - einen Banditenunterstand

Seit zehn Jahren besuche ich ihr Land

Permanent im elften Jahr

Ich kehrte dorthin zurück, wo ich mit ihnen Handel trieb

Bauer, es ging nicht so glatt -

Angeblich lebt er - in der Nähe von Kamtschatka

Zumindest habe ich ihn nicht mehr gesehen

Unsere Kuh - als hätte sie es erraten

Was sie erwartet - sie ist schnell gefallen

Bevor sie sie auf die andere Seite des Bug gejagt haben

Die Beerdigung war feierlich -

In einem nahen Land, weil es heimisch ist

Leg ihre Knochen -

Ordentlich gekaut