Misja - Jacek Kaczmarski

Warczą bębny ludożerców na Wyspach Szczęśliwych

Idziemy misjonarze starych prawd brzegiem oceanu

Kto z nas pierwszy przyjmie rytualny rytm za swój

Kto uzna władzę oszalałych szamanów

Kadzie wódki tłum tłum łomot łomot łomot

Jesteśmy jak się zdaje zupełnie bezbronni

Oto spełniona przepowiednia nie przynosi chwały

Ogień krew ofiar wieszcze nieprzytomni

Będą nas poić dzikie kobiety o bezwzględnych ciałach

Śmiejąc się z naszych mdłości strachu zaklinania

Pijani będziemy krzyczeć kładąc dłonie pod pałki bijących w bębny

Lecz powiedzmy złoty ząb zatrze w ich pamięci największe kazania

Zmuszą nas byśmy pierwsi pili żółć zarzynanego jeńca

Będziemy też spać z żoną wodza po czym męskość zostanie nam odjęta

Każdy nasz ruch okaże się słowem w zapadającym wyroku

Gdy zapadnie zmrok święto naszej śmierci będzie rozpoczęte

Wzmoże się huk po czym błyśnie święte ostrze grotu

Którym wykroją nam serca po to na przykład żeby spadły deszcze

Gdyby nazajutrz spadły byłby powód jeszcze

Do gorzkiego śmiechu znad nieba pełnego łomotu

Warczą bębny ludożerców na Wyspach Szczęśliwych

Idziemy misjonarze starych prawd brzegiem oceanu

Kto z nas pierwszy przyjmie rytualny rytm za swój

Kto uzna władzę oszalałych szamanów…

Die Trommeln der Kannibalen auf den Glücksinseln knurren

Wir gehen Missionare der alten Wahrheiten entlang der Ozeanküste

Wer von uns wird der erste sein, der den rituellen Rhythmus als seinen akzeptiert?

Wer wird die Macht der verrückten Schamanen anerkennen?

Wodkafässer, Menschenmenge, bumm, bumm, bumm

Wir scheinen völlig wehrlos zu sein

Siehe, eine erfüllte Prophezeiung bringt keinen Ruhm

Feuer das Blut der Opfer Propheten bewusstlos

Wir werden von wilden Frauen mit rücksichtslosen Körpern bewässert

Lachen über unsere Übelkeit vor Konjunktionsangst

Wenn wir betrunken sind, werden wir schreien, wenn wir unsere Hände unter die Drumsticks legen, die die Trommeln schlagen

Aber nehmen wir an, ein goldener Zahn wird ihre größten Predigten auslöschen

Sie werden uns zuerst die Galle eines abgeschlachteten Gefangenen trinken lassen

Wir werden auch mit der Frau des Häuptlings schlafen und dann wird uns unsere Männlichkeit genommen

Jeder Schritt, den wir machen, wird sich als ein Wort im Urteil herausstellen, das überliefert wird

Wenn die Dämmerung hereinbricht, beginnt das Fest unseres Todes

Das Gebrüll wird lauter und die heilige Klinge der Pfeilspitze blitzt auf

Die sie unsere Herzen ausschneiden werden, damit zum Beispiel der Regen fällt

Wenn sie am nächsten Tag gefallen wären, hätte es einen Grund mehr gegeben

Zum bitteren Gelächter des dröhnenden Himmels

Die Trommeln der Kannibalen auf den Glücksinseln knurren

Wir gehen Missionare der alten Wahrheiten entlang der Ozeanküste

Wer von uns wird der erste sein, der den rituellen Rhythmus als seinen akzeptiert?

Wer wird die Macht der verrückten Schamanen erkennen ...